Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Θου - Βου


Χάσαμε το πρωί έναν καλό άνθρωπο.

Εντάξει, όλοι τον ξέραμε καλά. Δεν έχει κανείς πολλά να πει. Ίσως μόνον αυτοί που τον γνώριζαν στενά, αν και πιστεύω αυτοί είναι που θα πούνε τα λιγότερα. Ο ίδιος τα είχε πει όλα με μια κουβέντα του. "Στη γαλέρα της ζωής μου τράβηξα άγριο κουπί". Και την οποία μάλλον θα την κάνουνε λούπα τα κανάλια και θα μας την πουλάνε νυχθημερόν. Αυτός τραβούσε "άγριο κουπί" για να κάνει την Ελλάδα να σκάει στα γέλια!

Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Τα γέλια. Θυμήθηκα ότι στην ταινία "Το βλέμμα του Οδυσσέα" είχε πει κάτι για όλους μας. Μπορεί τα λόγια να τα έγραψε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος στο γραφείο του, τα έβαλε όμως να ειπωθούν από τα πλέον κατάλληλα χείλη. Από αυτά του πιο "καλού" κι αγαπημένου Έλληνα.




"Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει..." Α, ρε Θανάση, σα να το 'ξερες από τότε.

Ευχαριστούμε για το γέλιο, αλλά πιο πολύ για το βούρκωμα.

Στο καλό, καλέ μου άνθρωπε.

2 σχόλια:

mahler76 είπε...

είναι που η Ελλάδα πέθαινε από τότε...καλό του ταξίδι.

'Ανθρωπος στον Πλανήτη είπε...

Πες το ψέματα... Αλλά τελικά δεν ξέρω αν πεθαίνει ή αυτοκτονεί αργά και βασανιστικά...